Bijstandsgerechtigden verplicht onbetaald werk laten verrichten – het leidt al jaren tot discussie. Veel gehoorde kritiek is dat bedrijven profiteren van goedkope arbeidskrachten met weinig rechten zonder dat er een serieus perspectief op uitstroom wordt geboden. Zo liet de gemeente Hoogezand-Sappemeer bijstandsgerechtigden verplicht 3 maanden fulltime pakketjes sorteren bij PostNL om werkritme op te doen. En vorig jaar kwam het bedrijf Flextensie in het nieuws. Dit bedrijf bemiddelt tussen gemeenten en werkgevers met bijstandsgerechtigden als inzet. Inmiddels heeft Hoogezand-Sappemeer zijn beleid aangepast en doet Flextensie een stap terug, maar de inventiviteit van gemeenten en markt is grenzeloos. Het probleem van verplichte arbeid blijft bestaan, zolang de Participatiewet bestaat.

Of u belastingtoeslagen (zorgtoeslag, huurtoeslag, kindgebonden budget, kinderopvangtoeslag) krijgt hangt mede af van de verblijfstatus van u zelf en die van uw partner en/of medebewoner.

Vanaf 1 januari 2015 is de bijstandsnorm voor alleenstaande ouders gewijzigd van 90% van de gezinsnorm naar 70% van de gezinsnorm. De verlaging van de bijstand werd gecompenseerd door een verhoging van het kindgebonden budget voor alleenstaande ouders, ook wel de ALO-kop genoemd. De alleenstaande ouder met bijstand die vervolgens de ALO-kop ontving ging er per saldo niet op achteruit.

DUO controleert intensief studenten die een uitwonendenbeurs ontvangen. Daarbij maakt DUO gebruik van private bedrijven zoals Investiga en SV Land. Deze bedrijven maakten bij de uitvoering van de controle regelmatig gebruik van ZZP-ers. Dat laatste heeft DUO de das om gedaan.

In de verzamelbrief, die op 17 juli 2015 is verstuurd door het ministerie van SZW aan gemeenten, is opgenomen dat het UWV de uitkering van personen moet opschorten, indien deze niet staan ingeschreven in de Basisregistratie Personen (Brp). Maar wat nu als deze personen zich nergens kunnen inschrijven?

In 2012 kwam een moeder met haar zoon bij ons op kantoor, omdat haar zoon niet in aanmerking werd gebracht voor Wajong. Volgens het UWV was hij op de dag dat hij zeventien werd geen ingezetene van Nederland.

Onlangs hebben alle bijstandsgerechtigden van Amsterdam de uitkeringsspecificatie van de maand mei ontvangen. Daarop is onder meer vermeld de uitbetaling van het vakantiegeld. Wij zien echter in de praktijk dat de gemeente in veel gevallen het vakantiegeld ten onrechte heeft ingehouden op de uitkering.

De meeste rechtbanken en gerechtshoven maken bij het berekenen van de partneralimentatie gebruik van het INA alimentatieprogramma. In dit programma blijkt echter een fout te zitten bij het berekenen van de zogenaamde bruto-alimentatie.

In juni 2015 schreef ik over de uitwonendencontrole door DUO die veel studenten in de problemen brengt, omdat ze na een huisbezoek worden geconfronteerd met een forse terugvordering en vervolgens nog een boete. DUO geniet hier het voordeel van zijn gunstige bewijspositie. Als DUO op enig moment constateert dat een student niet woont op het inschrijfadres, dan is dat volgens de Wet Studiefinanciering voldoende om de uitwonendenbeurs met terugwerkende kracht tot de laatste adreswijziging om te zetten in een thuiswonendenbeurs. Dat betekent echter niet dat DUO is ontslagen van de verplichting om gedegen onderzoek te doen. Ik wees er in mijn vorige stukje al op dat het van belang is om het rapport van het huisbezoek kritisch te bekijken, omdat dat ondanks de gunstige bewijspositie van DUO toch onvoldoende kan zijn om een omzetting van de studiebeurs op te baseren.

De Gemeente Amsterdam onthoudt burgers die geen eigen adres hebben regelmatig het recht op een bijstandsuitkering. Het sinds deze zomer aangescherpte beleid van de gemeente Amsterdam leidt ertoe dat bijstandsgerechtigden met een adresprobleem veelal geen aanspraak kunnen maken op bijstand.

Per 1 januari 2015 heeft de overheid een aantal belangrijke - met name fiscale - wijzigingen doorgevoerd. De fiscale aftrek van de kinderalimentatie en de alleenstaande ouderkorting is afgeschaft. Daarvoor in de plaats is er een zogenaamde alleenstaande ouderkop gekomen boven op het kindgebonden budget (KGB) van maximaal € 3.050,- per jaar. Deze wijzigingen hebben gevolgen voor de hoogte van de kinderalimentatie en kunnen een reden zijn om de vastgestelde kinderalimentatie te wijzigen.

Wie jokt vaker: de burger of de ambtenaar? Delft de burger in het bestuursrecht niet te vaak het onderspit doordat hij ten onrechte niet, en het bestuursorgaan ten onrechte wel op de blauwe ogen wordt geloofd? Hoe vaak mag het bestuursorgaan naast schieten voor het ‘af’ is? Moet de lat die hier voor de burger hoog ligt niet ook omhoog voor het bestuur? Moeten burger en bestuur niet veel meer als gelijkwaardigen worden behandeld, of moet juist het oude fenomeen van de ongelijkheidscompensatie afgestoft worden om te voorkomen dat de burger vermalen wordt? Hieronder vindt u de presentatie die mr Ellen Gelok op 10 september 2015 hield ter gelegenheid van een bijeenkomst in de reeks "Excellente Rechtspraktijk'' georganiseerd door de Praktizijnsbibliotheek in samenwerking met de Stichting Opleiding Advocaten Amsterdam.

Onlangs werd ons kantoor geconfronteerd met een slachtoffer van een geweldsmisdrijf. Hij was werkzaam als ZZP’er en raakte arbeidsongeschikt als gevolg van een roofoverval. Omdat hij geen arbeidsongeschiktheidsverzekering had, kwam hij in de bijstand terecht. Nadat hij van het Schadefonds Geweldsmisdrijven een uitkering ontving in verband met verlies aan inkomen, welke uitkering gemaximeerd was op EUR 125,00 per week, werd deze volledig afgetrokken van de bijstandsuitkering. Het slachtoffer bleef zitten met de inkomensschade en werd op geen enkele wijze gecompenseerd.

De Wet Werk en Zekerheid die inmiddels is ingevoerd heeft onder meer tot belangrijke wijzigingen in het ontslagrecht geleid. De belangrijkste wijzigingen op een rij.

De overheid heeft zich enerzijds ten doel gesteld om te zorgen voor goede schuldhulpverlening omdat de maatschappelijke kosten van problematische schulden hoog zijn. Anderzijds worden burgers door repressief beleid en onevenwichtige regelgeving van deze zelfde overheid, nogal eens geconfronteerd met schulden waar ze niet meer uit komen en kan het hun vervolgens overkomen dat ze ook nog eens worden afgewezen voor een schuldhulpverleningstraject. Een goed voorbeeld van deze problematiek vormt de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid in de sociale zekerheid. Deze wet heeft ertoe geleid dat ook in gevallen waarin geen sprake is van opzet maar van een vergissing, soms torenhoge boetes worden opgelegd. Bovenop een schuld die is ontstaan als gevolg van intrekking, of herziening en terugvordering van eerder toegekende uitkeringen. Dergelijke schulden worden veelal aangeduid als fraudeschulden, terwijl er lang niet altijd sprake is van opzet. Als een burger die een dergelijke schuld heeft, zich later aanmeldt voor schuldhulpverlening dan wil het nog wel eens gebeuren dat dit verzoek al op voorhand wordt afgewezen. Dit is zeker niet altijd terecht..