Wet langdurige zorg (Wlz) of ambulante ondersteuning (Wmo)?

Wet langdurige zorg (Wlz) of gespecialiseerde ambulante ondersteuning (Wmo)?

In de praktijk hebben wij als kantoor gemerkt dat mensen van het kastje naar de muur worden gestuurd op het moment dat zij zorg nodig hebben. Dit leidt tot bijzonder veel problemen voor de direct betrokkenen. Het zou de taak moeten zijn van de overheid om mensen adequaat te informeren, maar helaas schieten gemeenten vaak tekort in hun informatieplicht.   

Zo ook in de situatie van een cliënt van mijn kantoor. Deze man had de verstandelijke vermogens van een 4- jarige en de ouders werden van loket naar loket gestuurd met hun zorgvraag. Eerst werden de ouders door de gemeente naar de zorgverzekeraar gestuurd, vervolgens stuurde de zorgverzekeraar ze terug naar de gemeente en de gemeente gaf hen vervolgens een hele lage zorgindicatie in verband met gespecialiseerde ambulante ondersteuning zonder de ouders te informeren over een mogelijk recht op Wlz. De ouders zakten steeds verder weg in een moeras van bureaucratie.

Nadat cliënt op mijn kantoor terecht kwam hebben wij hem direct geadviseerd om Wlz aan te vragen. Deze is hem ook toegekend, maar omdat het CIZ de Wlz toekende per datum aanvraag, en niet met terugwerkende kracht, kwamen de ouders met een (zorg)gat te zitten, waarin ze geen - of onvoldoende - recht konden doen gelden op adequate zorg.

We zijn zowel tegen de gemeente als het CIZ gaan procederen. De eerste procedure ging over de omvang van de zorg, die verleend moet worden in het kader van de Wmo (gespecialiseerde ambulante ondersteuning) en deze procedure werd gevoerd tegen de gemeente. De tweede zaak loopt nog en gaat over de ingangsdatum van de Wlz, waarbij de tegenpartij het CIZ is.

Inmiddels is de eerste zaak gewonnen. De rechtbank Amsterdam heeft op 20 december 2017 overwogen dat de aanvraag om Wmo niet goed is onderzocht. Het feit dat er enkele maanden, na toekenning van de Wmo, Wlz is verleend, wijst erop dat de betrokkene meer zorg nodig had dan was geïndiceerd door de gemeente (in casu was dat 29 uur per week).De gemeente moet een nieuw besluit nemen. 

Een mooi resultaat dus. Nu kijken hoe de zaak tegen het CIZ afloopt.

Thomas Vetter